-
1 terenow|y
adj. 1. [badania, obserwacje, pomiary] field attr.- gry terenowe field games- studenci wyjechali na praktyki terenowe the students went on a field trip2. (lokalny) [władza, oddział] local- terenowy zespół opieki zdrowotnej local medical service3. (dotyczący ukształtowania terenu) [warunki] terrain attr.- przeszkody terenowe natural obstacles- bieg terenowy cross-country- droga terenowa a rough road- samochód terenowy an off-road vehicleThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > terenow|y
См. также в других словарях:
wiadukt — m IV, D. u, Ms. wiaduktkcie; lm M. y «rodzaj mostu zbudowanego nad przeszkodą terenową, inną niż woda, np. nad wąwozem, doliną, drogą komunikacyjną» Wiadukt górski. Wiadukt nad ulicą, nad torami kolejowymi. Ruch kołowy na wiadukcie. ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
